معرفی، بررسی و نقد کتاب و نشریه

از متن کتاب :

” بنده خوشحالم که از این رمان استقبال زیادی شده است. علت استقبال، موضوع این رمان : عشق است.

شمس و مولانا موافق حضور زنان در مسجد و مجلس وعظ بودند. در صورتیکه متشرعین موافق نبودند…

مولانا دنیا را زشت نمی دید، زندگی را زشت نمی دید. دنیا را تحقیر نمیکرد…

مولانا تحمل مذاهب دیگر را داشته است…سماع را شمس و مولانا براه انداختند…

جهان در وضعیت فکری و عملی بدی به سر میبرد. افراطی گری و خشونت و

فرقه گرایی های سکتاریستی به تهدید بزرگی برای جوامع انسانی امروزی بدل گشته است…”

” آیا گذشته، گذشته است؟

اول – گذشته محترم و عزیز است، گذشته تاریخ همگانی ماست، گاهی نیز ‌ریشه و هویت ماست. اگر پی حقیقتی می‌گردیم، هیچ بی‌احترامی به گذشته را نمی‌پذیریم. هر چه بود، همان بود که گذشت. نه تجربه‌ای قدسی بود و نه یک بازی شیطانی، واقعیتی بود که گذشت.

دوم – گذشته را می‌توان با معیارهای امروز تحلیل نمود، جسم آن را در موزه تاریخ باعزت و احترام نگهداری کرد. از یکسری چیزهایی که به زندگی جاری انسانی خدمت می‌کند، استفاده نمود. نه با تعصب، بلکه با معیارهای اکنون و زمان حال. آن‌هایی که مناسب بهره‌برداری هستند، جدا نموده و بکار گرفت. ”